Zgoda na zabieg medyczny wobec dziecka w czasie nieobecności rodziców.

Czasem Klienci pytają co zrobić gdy z powodu konieczności wyjazdu czy choroby rodzica nie może on przez pewien czas brać udziału w podejmowaniu decyzji dotyczących dziecka.

Załatwianie bieżących codziennych spraw np. zapisanie dziecka na wycieczkę szkolną czy odbycie rutynowej wizyty u pediatry nie wymaga zgody obojgu rodziców, a więc każdy z rodziców może w tych sprawach działać samodzielnie. Ale złożenie wniosku o wyrobienie paszportu, o zmianę szkoły, czy wykonanie określonych zabiegów medycznych wymaga zgody obojgu rodziców, chyba że jeden jest pozbawiony władzy rodzicielskiej lub jest mu ona ograniczona w tym zakresie spraw. Jeśli oboje rodzice mają pełną władzę a okresowo jeden nie może jej wykonywać rozwiązaniem problemu jest udzielenie drugiemu z rodziców upoważnienia do działania w jego imieniu.

A co zrobić gdy zostawiamy dziecko pod opieką dziadków czy znajomych ?

Możemy udzielić im upoważnienia do  podejmowania określonych decyzji wobec naszego dziecka. Podstawę prawną dającą możliwość udzielania takich upoważnień stanowi treść art. 95 kodeksu cywilnego, z którego wynika domnie­manie możności dokony­wania czynności przez przed­sta­wi­ciela, a wyjątek musi mieć podstawę w przepisach albo wynikać z właści­wości czynności prawnej.

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 13 maja 2015 r. w sprawie sygn. akt III CZP 19/15 wyjaśnił, iż niedo­pusz­czal­ne jest udzie­lenie przez rodzica pełno­moc­nictwa ogólnego do wykony­wania wszyst­kich czynności z zakresu władzy rodzi­ciel­skiej.

W pełnomocnictwie trzeba więc wskazać jakiego rodzaju czynności lub jakie konkretnie czynności w stosunku do sprawa dziecka może wykonywać pełnomocnik.

Zasadą jest więc, że to rodzice dziecka sprawują władzę rodzi­cielską osobi­ście na zasadzie wyłącz­ności w zakresie pieczy nad osobą dziecka, zarządu jego mająt­kiem i repre­zen­tacji (art. 95 § 1, art. 96 i 98 § 1 k.r.o.), ale nie jest wyłączona możli­wość posłu­gi­wania się przy jej wykony­waniu innymi osobami, jeżeli takie rozwią­zanie służy dobru dziecka, a rodzice nie rezygnują z decydo­wania o podsta­wo­wych sprawach dotyczą­cych dziecka.

Jeśli chodzi o zabiegi medyczne to we wspomnianej uchwale Sąd Najwyższy wskazał, że przedstawiciel ustawowy małolet­niego dziecka może udzielić pełno­moc­nictwa do złożenia oświad­czenia o wyrażeniu zgody przewi­dzianej w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (jedn. tekst: Dz.U. z 2015 r., poz. 464). Przy czym pełno­moc­nictwo do wyrażenia zgody na zabieg lub metodę leczenia i diagno­stykę, o których mowa w art. 34 ust. 1 u.z.l.l.d., może mieć charakter zarówno pełno­moc­nictwa do poszcze­gólnej czynności, jak i pełno­moc­nictwa rodza­jo­wego w przypadku leczenia perio­dycz­nego, wymaga­ją­cego powta­rzal­nych zabiegów lub diagno­styki, z tym że ich charakter musi być ściśle określony.